sobota, 12 maja 2012

Prolog.


Nienawidzę mojego życia. Ciągła monotonia doprowadza mnie do szaleństwa. Ludzie, którzy mnie otaczają wcale nie poprawiają mojego samopoczucia. W każdym z nich doszukuję się potencjalnego zagrożenia. Zaczynam popadać w paranoję. Nawet teraz, kiedy stoję oparty o przystanek, uważnie lustruję wzrokiem każdego człowieka, który obok mnie przechodzi. Wszyscy wyglądają tak samo. Każdy z nich jest zwykłym, szarym stworzeniem, które pod maską szczęścia skrywa swoje ‘prawdziwe ja’. To jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że jestem lepszy od nich. Mam kasę, lepsze ubrania, lepszą fryzurę, lepszy samochód, lepszy dom. A oni? Co oni robią, żeby się wyróżnić z tego całego tłumu? Nic. I to jest ich największy problem. Są żałośni. To niepodważalny fakt.
Kim ty jesteś, żeby ich oceniać? – zadrwił złośliwy głosik w mojej głowie.
-Kim ja jestem? – spytałem na głos. –Jestem osobą, która nie boi się powiedzieć prawdy, która ma gdzieś zdanie innych. Jestem lepszy od tych wszystkich osób z mojej nowej szkoły i z tej miejscowości – mruknąłem pod nosem.
Jestem Zayn Malik, osiemnastolatek z Bradford, który jest wściekły na rodziców za tą przeprowadzkę do Doncaster. Całe moje dawne życie właśnie odeszło w zapomnienie. Zaczynam wszystko od nowa. Muszę się z tym pogodzić, ale nie chcę. Nie potrafię wyrzucić z mojej głowy obrazu starej szkoły, domu… Tam miałem znajomych z górnej półki, a tutaj? Wszystko jest nie tak.
Gdyby tylko rodzice nie przyłapali mnie wtedy na wciąganiu koki, gdyby wrócili później do domu…Nie musiałbym przeprowadzać się do tego cholernego Doncaster i patrzeć na tych wszystkich ZWYKŁYCH ludzi. Gdyby…gdyby…
Ale czasu nie cofnę. Jestem zmuszony pogodzić się z tym, że to w Doncaster stworzę nowy rozdział mojego życia. Muszę zostawić Bradford daleko za sobą. Przestać żyć wspomnieniami.
Aby napisać kolejny rozdział życia, niestety trzeba zamknąć ten wcześniejszy.





6 komentarzy:

  1. Tak na początek to muszę powiedzieć ,że masz cudny talent i piszesz bardzo ciekawie. Opowiadanie zapowiada się świetnie. Będę tu często zaglądać , i przy okazji zapraszam do siebie http://whenifirstyou.blogspot.com/ :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo za te słowa :) Naprawdę wiele dla mnie znaczą. Pierwszy rozdział pojawi się już niedługo, a tymczasem wpadam do Ciebie : )

      Usuń
  2. Ooo...bardzo ciekawie opisane, fajnie uzyte slowa w zdaniu i na pewno bede sie tu pojawiac czesto..na swojego zapraszam chociaz juz na nim bylas..oby tak dalej i czekam na 1-wszy rozdzial. ^^

    OdpowiedzUsuń
  3. Niby tylko prolog, ale jak na początek to zapowiada się ciekawie. :) Wiem, że jest już pierwszy rozdział, ale dopiero co natrafiłam na Twojego bloga. A co do w/w tekstu, to jest bardzo wciągający. Po przeczytaniu tego swojego rodzaju wstępu, mam ochotę na więcej. :) Biorę się za czytanie rozdziału 1. :D Pozdrawiam. :)x

    OdpowiedzUsuń
  4. O mój Boże to jest świetne !

    OdpowiedzUsuń
  5. Piszesz super ciekawie! To tylko Prolog i ogólnie nic tam się nie dzieje ciekawego, ale napisałaś to tak fajnie, że NA PEWNO będę czytać tego bloga! <3

    OdpowiedzUsuń